منشور حقوق بیمار

یکایک افراد جامعه متعهد به حفظ و احترام به کرامت انسان ها می باشند. این امر در شرایط بیماری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. طبق قانون اساسی توجه به کرامت والای انسانی از اصول پایه نظام جمهوری اسلامی بوده، دولت موظف است خدمات بهداشتی- درمانی را برای یکایک افراد جامعه تامین کند که بر اساس ارائه خدمات سلامت باید عادلانه و مبتنی بر احترام به حقوق و رعایت کرامت انسانی بیماران صورت پذیرد.

منشور حقوق بیمار با توجه به ارزشهای والای انسانی و مبتنی بر فرهنگ اسلامی و ایرانی و بر پایه برابری کرامت ذاتی تمامی گیرندگان خدمات سلامت و با هدف حفظ، ارتقا و تحکیم رابطه انسانی میان ارائه کنندگان و گیرندگان خدمات سلامت تنظیم شده است:

1)      دریافت مطلوب خدمات سلامت حق بیمار است.

-          ارائه خدمات سلامت باید:

-          شایسته شان و منزلت انسان و با احترام به ارزش ها ، اعتقادات فرهنگی و مذهبی باشد.

-          بر پایه صداقت، انصاف، ادب و همراه با مهربانی باشد.

-          فارغ از هرگونه تبعیض از جمله قومی، فرهنگی، مذهبی، نوع بیماری  و جنسیتی باشد.

-          بر اساس دانش روز باشد

-          در سریعترین زمان ممکن و بااحترام به وقت بیمار باشد.

-          در مراقبت های ضروری و فوری (اورژانس) بدون توجه به تامین هزینه آن صورت گیرد . در موارد غیر فوری بر اساس ضوابط تعریف شده باشد.

2)      اطلاعات باید به نحو مطلوب و به میزان کافی در اختیار بیمار قرار گیرد.

-          محتوای اطلاعات باید شامل موارد ذیل باشد:

-          ضوابط و هزینه های قابل پیش بینی بیمارستان اعم از خدمات درمانی و غیر درمانی و ضوابط بیمه و معرفی سیستم های حمایتی در زمان پذیرش

-          نام ، مسئولیت و رتبه حرفه ای اعضای گروه پزشکی مسئول ارائه مراقبت از جمله پزشک ، پرستار و دانشجو و ارتباط حرفه ای آنها با یکدیگر

-          روش های تشخیصی و درمانی و نقاط ضعف و قوت هر روش و عوارض احتمالی آن، تشخیص بیماری و نیز کلیه اطلاعات تاثیرگذار در روند تصمیم گیری بیمار

-          نحوه دسترسی به پزشک معالج و اعضای اصلی گروه پزشکی در طول درمان

-          ارائه آموزش های ضروری برای استمرار درمان

-          بیمار می تواند به کلیه اطلاعات ثبت شده در پرونده بالینی خود دسترسی داشته باشد و تصویر آن را دریافت نموده و تصحیح اشتباهات مربوط به اطلاعات شخصی مندرج در آن را درخواست نماید.

3)      حق انتخاب و تصمیم گیری آزادانه بیمار در دریافت خدمات سلامت باید محترم شمرده شود.

-          محدوده انتخاب و تصمیم گیری درباره موارد ذیل می باشد:

-          انتخاب پزشک معالج و مراکز ارائه کننده خدمات سلامت در چارچوب ضوابط

-          انتخاب و نظر خواهی از پزشک دوم به عنوان مشاور

-          قبول یا رد درمان های پیشنهادی پس از آگاهی از عوارض احتمالی ناشی از پذیرش یا رد آن

4)      ارائه خدمات سلامت باید مبتنی بر احترام به حریم خصوصی بیمار ( حق خلوت) و رعایت اصل رازداری باشد.

-          در کلیه مراحل مراقبت اعم از تشخیصی و درمانی باید به حریم خصوصی بیمار احترام گذاشته شود، ضروری است بدین منظور کلیه امکانات لازم جهت تضمین حریم خصوصی بیمار فراهم گردد.

-          فقط بیمار و گروه درمانی و افراد مجاز از طرف بیمار و افرادی که به حکم قانون مجاز تلقی می شوند می توانند به اطلاعات دسترسی داشته باشند

-          بیمار حق دارد در مراحل تشخیصی از جمله معاینات، فرد معتمد خود را همراه داشته باشد. همراهی یکی از والدین کودک در تمام مراحل درمان حق کودک می باشد مگر اینکه این امر بر خلاف ضرورت های پزشکی باشد.

5)      دسترسی به نظام کارآمد رسیدگی به شکایات حق بیمار است.

-          هر بیمار حق دارد در صورت ادعای نقص حقوق خود که موضوع این منشور است بدون اختلال در کیفیت دریافت خدمات سلامت به مقامات ذی صلاح شکایت نماید

-          بیماران حق دارند از نحوه رسیدگی و نتایج شکایت خود آگاه شوند

-          خسارت ناشی از خطای ارائه کنندگان خدمات سلامت باید پس از رسیدگی و اثبات مطابق مقررات در کوتاهترین زمان ممکن جبران شود.

 

آخرین بروز رسانی : 1278/10/11